Zgadywanki o zwierzakach-i o nich kilka podstawowych informacji

Oto 1 zgadywanka:

 
 Informacje:

Paw indyjski (paw niebieski, paw zwyczajny^[3]) (Pavo cristatus) - duży ptak grzebiący z rodziny kurowatych. Jako ptak hodowlany często spotykany w kolekcjach na całym świecie.

Charakterystyka

Samiec bardzo barwny. Głowa i szyja oraz pierś i brzuch błękitne, z metalicznym połyskiem, na głowie czub z piór tworzący koronę, grzbiet zielony z metalicznym połyskiem, skrzydła brązowe z czarnymi prążkami. Właściwy ogon stosunkowo krótki, biało-brązowy. To co nazywa się "pawim ogonem" to w rzeczywistości tren utworzony przez wydłużone pióra pokryw nadogonowych. Na końcówce brązowozielonych piór znajdują się "pawie oka", na które składają się koncentryczne kręgi: czarny, niebieski, płowy i żółty. Samice mają wierzch ciała brązowawy, spód jasny. Nie posiadają trenu, mają natomiast koronę na głowie. Tren samca osiąga ostateczną długość między 3 a 6 rokiem życia. Pawie tworzą haremy, w których na jednego samca przypada 2 do 5 samic.

Wymiary

• Długość ciała samca 220 - 225 cm, samicy 80 - 90 cm
• Rozpiętość skrzydeł 140 - 160 cm
• Waga 2500 - 6000 g

Biotop 

Lasy strefy tropikalnej oraz nadrzeczne zarośla. Pierwotnie zamieszkiwał Indie, Pakistan i Cejlon. Gdy człowiek zaczął je oswajać, w wielu miejscach na świecie zdziczałe ptaki utworzyły samoutrzymujące się populacje.

Gniazdo 

Na wolności buduje gniazda w gęstych zaroślach.

Jaja 

W niewoli wyprowadza do 3 lęgów w roku. W zniesieniu 3 do 5 jaj, w niewoli 6 do 8.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres 28 dni przez samicę.

Pożywienie 

Wszystkożerny, zjada zarówno nasiona jak i zwierzęta, zarówno bezkręgowce jak i drobne kręgowce, w tym jadowite węże.

Ochrona 

W Indiach traktowany z sympatią, jako tępiciel węży i skorpionów, oraz ze względu na czujność - na widok drapieżnika (np. tygrysa) wszczyna głośny alarm.

Odmiany hodowlane

Paw, to jeden z najwcześniej udomowionych ptaków ozdobnych, znany już w starożytnym Egipcie.
W Polsce był i jest chlubą pałaców i dworów, a pióra są ozdobą ludowych czapek krakowskich. W hodowli powstało wiele odmian, z których najstarsze i najpopularniejsze są:

• Odmiana biała - forma albinotyczna, białe zarówno koguty jak i kury.
• Odmiana czarnoskrzydła - samiec ma czarne pokrywy skrzydłowe, a samice są ubarwione podobnie jak formy dzikie, lecz są od nich mniejsze.
• Odmiana plamkowana - ubarwione jak forma dzika, lecz w różnym stopniu pokryte białymi cętkami.

 Oto 2 zgadywanka:

Informacje:

Lew (Panthera leo) – duży, mięsożerny ssak lądowy z rodziny kotowatych, drugi po tygrysie – co do wielkości – wśród czterech ryczących wielkich kotów. Jedyny kot żyjący w zorganizowanych grupach socjalnych, zaliczany do tzw. wielkiej piątki Afryki – pięciu najbardziej niebezpiecznych zwierząt afrykańskich (słoń, nosorożec, bawół, lew i lampart). Samiec lwa, łatwo rozpoznawalny po grzywie, może ważyć 150–250 kg. Największy znany samiec ważył 375 kg, był to lew o imieniu Simba, żył on do 1970 roku w Cholchester Zoo. Samice są znacznie mniejsze, ważą 110–160 kg (największe 185 kg) i nie mają grzywy. Samce zajmują się zdobywaniem i obroną terytorium oraz ochroną stada i zapładnianiem samic. Samice polują i opiekują się lwiątkami. Lwy zamieszkiwały niegdyś Afrykę, Azję i Europę, a jeśli uznać lwy amerykańskie za podgatunek Panthera leo – to również Amerykę Północną i Południową. Współcześnie występują tylko w Afryce, gdzie są narażone na wyginięcie i szczątkowo w Indiach, gdzie ich stan liczebny określony został jako krytyczny.
Etymologia nazw lew i Panthera leo nie jest jednoznacznie wyjaśniona. Słowo leo pochodzi od łacińskiego leō, leōnis, które z kolei wywodzi się ze starogreckiego leōn/λεων^[3]. Dalszych źródeł autorzy dopatrują się w języku hebrajskim i staroegipskim.
Lew jako gatunek został opisany naukowo przez Linneusza pod nazwą Felis leo Linnaeus, 1758, następnie przeniesiony do rodzaju Leo Brehm, 1829, a w końcu zaliczony przez Pococka do rodzaju Panthera w 1930^[4]. Pochodzenie słowa Panthera jest często wyjaśniane jako złożenie greckiego pan- oznaczającego wszech- i thēr oznaczającego zwierzę, co miałoby nawiązywać do dawnego szerokiego zasięgu występowania lwów. Online Etymology Dictionary wyjaśnienie takie uważa za etymologię ludową i dopatruje się pochodzenia słowa panthera z orientalnych określeń ubarwienia zwierzęcia^[5].

Zaraz Fotki pawia indyjskiego i lwa: